زمانو نمیشه نگه داشت. و این،"به قول یکی!" آخرین اردوی عمرم. آخرین آخرین.... کی فکرشو میکرد! وابستگی خر است. این راه، صدای سگ، خانوم فلانی، گشت ارشاد، هه!....چقد ما بچه ایم! خوش به حالمون.
پی نوشت نامربوط: مرگ بر شبکه های اجتماعی. به خاطر دوتا فالوور چه آدمای معروفی که خودشونو **** کردن. تاسف. تاسسسسف..
.
من خیلی راحت طلبم..دوس دارم لم بدم رو کاناپه و موفق بشم، پزشک شم، گیتاریست، طراح گرافیک، دارو ساز، عکاس، نقاش، و دوس دارم آشپزی یاد بگیرمو هرروز برم باشگاه و استخر و کافی شاپ. ولی نشتم یه جا. البته تنبل نیستما! همش درحال راه رفتن و جنب و جوش، ولی راحت طلب.
ولی همین الان، صبحِ ۹ اردیبهشت، تصمیم گرفتم پاشم، از جای امنم بیام بیرون، خطر کنم تجربه کنم سختی بکشم....و زندگی کوتاه تر از ایناس که کُلّشو با رویاپردازی تلف کنیم........
و این یه چَلِنجه، اگه تا پس فردا نتونم تصمیممو عملی کنم، برا تنبیه خودم این وبلاگو حذف میکنم.
میدونم پرنده هه مشخص نیس، ولی خدا میدونه چقد زحمت کشیدم از همین دور بگیرمش. حدود پنج روز و هرروز یکی دوساعت. انگار یه گیرنده داشت که بهش میگفت ببین! نمیبینی ولی ساناز تو ده متریته، بزن به چاک!....
حوالی ساعت دوازده امروز اومد نشست جلو پنجره. خیلی از پنجره دور بودم ولی تجربه نشون داده بود باید آرامشمو حفظ کنم و با کم ترین سرعت ممکن حرکت کنم تا متوجه نشه. باورش سخته ولی پنج دیقه طول کشید سه متر برم عقبو گوشیمو وردارم. حالام باید میرفتم جلو.....ده دیقه تو راه بودم خدا به سر شاهده.....ولی بخشکی شانس، پرید رف اون بالا، منم به همین قانع شدمو شکار لحظه رو بوسیدم گذاشتم کنار.
(امروز، یک و ده دقه ی بعدازظهر)
یک نوشته برروی یک بیلبورد تبلیغاتی درپاریس:
اگر ازآخرین کتابی که خوانده اید یا آخرین باری که مسواک زده اید 24 ساعت میگذرد
لطفا دهانتان را ببندید !!
امروز داشتم کتاب "رهایی عاطفی" (feel free) از دیوید ویسکات رو میخوندم که فهل نهم کتابو اینجوری شروع کرده بود:
"رهایی عاطفی بدان معناست که از تمام احساسات خود به عنوان حس های ویژه، بی آنکه از آنها دفاع کنید، استفاده نمایید. اگر بتوانید به ترس خود اذعان کنید و منبع احساس خود را بیابید به مراتب در مقایسه با شرایطی که به شجاع بودن تظاهر میکنید در موقعیت بهتری قرار میگیرید."
که واقعا آدمو به فکر میندازه و خیلی خوب نوشته ولی حیف که حوصله نمونده واسه تایپ بیشتر....
داشتم میگفتم....شانسی امروز چشَم خورد به یه جمله به اصطلاح فلسفی! این:
زندگی یعنی
بخند، هرچند که غمگینی؛
ببخش، هرچند که مسکینی؛
فراموش کن، هرچند که دلگیری.
اینگونه بودن زیباست،
هرچند که آسان نیست!
و این کاملا مخالف سلامتیمونه!مخالف حرفای آقای ویسکات که ۲۵ سال روان درمانی کرده و نظریه داده با کلی آزمایش و مصاحبه... از این متنا انقد کپی نکنید، لااقل جوک یه چیزی! ینی چی بخند هرچند غمگینی؟ آدم به احساساتش توجه نکنه جمع میشه یه جا میشه عقده، میشه افسردگی.....
حالا اینا به کنار، مثلا بعضی متنایی که اینجوری شروع میشه:
سکوت یعنی...
ناراحتی یعنی...
خستم از این دنیا و آدماش....
آقا بسه! خود منم یه زمانی تو این فازا بودم و اگه شما مخالفی یعنی تو این فازی و بهتره بیای بیرون.....دنیا خیلی قشنگ تر از این حرفاستو این جمله ها فقط انرژی منفی میده و دپرس میکنه آدمو، درستم نیستن.....از آهنگای زد بازی و.همکاران هم بکشین بیرون که حیفه مغزتون گوشاتون با این چیزا پر شه، همه چیو از منبع معتبر بخونید و نمیدونم چرا اینکار خیلی انرژی مثبت داره لامصب! مخاطبم هم سنای خودمه....موفق باشین❤
شنیدم اون موقعایی که تلفن ثابت اخیرا همه گیر شده بود!( کلمه ای بهتر از این پیدا نکردم!) بعضیا زنگ میزدن به یه شماره ایو فوت میکردن فقط. تلفن چیز خوبی بود ولی ما هنوز یاد نگرفته بودیم چجوری ازش استفاده کنیم که خدا رو خوش بیاد...ولی الان جا افتاده و فوت کردن خیلی کار مسخره ایه!
شبکه های اجتماعی ام همینطور، تازه رایج شده و هنوز نمیدونیم کاربرد اصلیش چیه...دانش آموزامون بدبخت شدن رفت......یه بار مجبور شدم تا نزدیکیای صبح بیدار بمونم که تموم کنم اون درس لعنتی رو😐 چهار پنج صبح بود که یه سر به اینستا زدم و متوجه شدم حدود چندین هزار دانش آموز هنوز نخوابیدن و به نظرتون چیکار میکردن؟ با کمال افتخار اعلام بیداری و بیکاری و فعالیت تو اینستا میکردن.....همه از دم دانش آموز و یه خرده ام دانشجو.....چرا؟؟؟؟؟😔😔
شبکه های اجتماعی این امکانو بهمون دادن که عکس بگیریم بذاریم، دوستامونو پیدا کنیم....و برنامه های پیام رسانی(عجب معادل فارسی طولانی ایی خدای من😐) واسه اینن که با دوستامون تو ارتباط باشیمو مطالب مربوط به شغل و رشتمونو به اصطلاح دریافت کنیم😐😐
متاسفانه اینم قضیه اون تلفنه. بعده یه مدت به کار الانمون میخندیم....
بنده همه اکانتامو تو شبکه اجتماعی دی اکتیو کردم به جز فیسبوک که ارادت دارم خدمتشون و البته سالی یه بار سری میزنم بش:-)
از قسمت بالای سایت، گزینه ی "درباره ی من" رو انتخاب بفرمایید جهت مطالعه ی پاره ای توضیحات.
تشکرات.
برید به آدرس زیر
http://irani.blog.ir/post/معنی-اصطلاحات-استفاده-شده-در-چت-روم-ها-lol-hru-wbu-btw#send_comment
و کامنتای مردم رو بخونین متاسف شین برگردین:-)
(پرسیدن پ ن مخفف چیه! خب تو کتابای دبیرستان هست!
پرسیدن معنی gym چیه(کاش مشکلش فقط نداشتنِ دیکشنری باشه) و نویسنده سایتم که به اکثر سوالا اشتباه جواب میده میگه جیم دارم یعنی ژیمناستیک دارم
پرسیدن really چیه
معنی copy چیه
مرسی یعنی چی
سینگل چیه)
و برید سر بزنید به پیجای سلبریتی ها و مخصوصا فوتبایستا و خواننده ها و کامنتا رو بخونید، محض رضای خدا، فحشا و توهیناشونو با کلی غلط املایی مینویسن که آدم تشخیص نمیده این فارسیه یا نه.......حالا بگذریم از این فرهنگِ افتضاحشون که آقا اگه یکیو دوس نداری نرو پیجش، اگه باهاش موافق نیستی، یا سمتش نرو یا بگو با کدوم قسمت حرفش مخالفی، فحش خوار مادری چرا میدی بیکار:-(
آخیش خالی شدم....معذرت بابتِ ادبیات بد😓
روز پدر مبارک....
بابا ها خیلی خوبن، خیلی....
میخواستم یه متن قوی بنویسم ولی انقد خوبن که فقط میتونم بگم بابا ها خیلی خوبن :-)
پی نوشت :بابت عنوانِ پست معذرت! جالب نیس ولی تنها کلمه ای بود که به ذهنم رسید درمورد این فرخنده روز:-)
گلم گل داده حس خوبیه
But the problem is......no body cares:| 
